punakiki, greymouth, boddytown.

Zo vanmorgen eerst naar punakiki rocks, helaas ondanks dat het hoogtij was geen blowholes maar wel mooie rotsen en swell in de pool. Weer een zeehonden colony gezien, een mama was haar pup kwijt en zocht huilend overal, was kei zielig. Gelukkig vonden ze elkaar weer en was het erg mooi om te zien hoe ze elkaar weer begroeten. Ondertussen bereikt ons het nieuws dat in Amberly chch mensen moeten vluchten voor bosbranden, gelukkig geen familie. Hierna door naar Greymouth, is enorm groot geworden maar na de lunch reden we toch meteen naar Grey main High school waar ik op school zat. Hierna door naar Boddytown de berg waar we altijd overheen moesten bleek nu een heuvel, hilarisch zoals dingen altijd groter lijken als je klein bent. Ons huis was het eerste huis aan de linkerkant en ja hoor het syaat er nog. Het is erg opgeknapt en veel aangebouwd maar het originele huis is van binnen hetzelfde. Er zijn extra kamers aangebouwd. We mochten van de eigenaar overal fotos maken, erg lief. Daarna naar de schhol waar ik met acht andere kinderen op zat. Het is geen school meer vanwege het inzetten van een schoolbus maar is nu verkocht aan een gezin. Hier mocht ik ook fotos maken ook van het zwembad. Een bezoek aan Boddytown kan niet zonder ritje in de reserve, bush. Vroeger een doodlopende weg van grind nu een verharde weg die naar Shantytown gaat. Wat vooral opvalt is behalve het geluid van de natuur er geen andere geluiden zijn in Boddytown het is nog even rustig als het was en er staan in het hele dorp nog steeds maar dertig huizen en geen winkels of bedrijven. We zijn ook nog even in Greymouth bij Revingtons geweest het hotel dat vroeger de voetbal club sponserde waar papa in speelde. Na al deze indrukken zijn we na een stop bij de subway, naast de KFC, jaja ze hebben nu een eigen KFC dus geen ritjes meer naar chch voor de geliefde kip, naar de motel gereden en liggen nu uitgeput op bed tv te kijken. fotos volgen morgen ivm slecht internet.